Οικονομία

Την εποχή της ακμής της η Σιάτιστα αριθμούσε πάνω από 12000 κατοίκους. Αυτό το μαρτυρεί τόσο η έκταση της όσο και ο αριθμός των σπιτιών και των εκκλησιών. Ένας τέτοιος πληθυσμός δεν μπορούσε φυσικά να εξυπηρετηθεί οικονομικά με τα λίγα και φτωχά χωράφια, αλλά ούτε η αμπελουργία και κτηνοτροφία στάθηκαν ικανές να απορροφήσουν το εργατικό δυναμικό. Γι’ αυτό οι κάτοικοι της    αναζήτησαν άλλους τρόπους για να ζήσουν, τη βιοτεχνία και το εμπόριο. Κάτω από αυτούς τους όρους η κοινωνική και οικονομική διάθρωση της Σιάτιστας διαμορφώθηκε σιγά σιγά σε αστική. Ο αστικός αυτός χαρακτήρας είχε σαν συνέπεια το γεγονός ότι μεγάλο μέρος του πληθυσμού της υποαπασχολούνταν πάντοτε αναγκάζονταν να ζητά διέξοδο στη μετανάστευση, επί Τουρκοκρατίας στις χώρες της κεντρικής Ευρώπης, στις αρχές του 20^ου αι. στην Αμερική και αργότερα στην Αυστραλία, και μεταπολεμικά στην Αμερική και τη Γερμανία  

Στις μέρες μας οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολούνται κατά κύριο λόγο με την κατεργασία της γούνας και του δέρματος, οι υπόλοιποι με την αμπελουργία, λιγότεροι με την κτηνοτροφία και με άλλα επαγγέλματα.

Τα προϊόντα που μετέφεραν ήταν δέρματα, γουναρικά, κρασί, κρόκος, και βαμβάκι και εισήγαγαν μεταξωτά υφάσματα, κρύσταλλα, πορσελάνες, καθρέπτες με ξύλινες επιχρυσωμένες κορνίζες, κοσμήματα με πολύτιμους λίθους , πολλά από τα οποία σώζονται σήμερα σε διάφορες οικογένειες.

Η μεγάλη ακμή και ο πλούτος, σε συνδυασμό με την αξιόλογη αγωνιστική δράση, ήταν η αιτία που τέσσερις φορές, από το 1784, πολυάριθμες ορδές Τουρκαλβανών έκαναν επιδρομές στην πόλη. Οι επιδρομές αποκρούστηκαν από τους κατοίκους που αμύνθηκαν στα αρχοντικά και στις εκκλησίες.

Την οικονομική άνθηση του 18ου αιώνα θα διαδεχθεί τον 19ο αιώνα  η πτώχευση των εμπορικών οίκων και ο οικονομικός μαρασμός, όταν τα οικονομικά δεδομένα της Ευρώπης αλλάζουν εντυπωσιακά.

Η πόλη όμως αντιστέκεται στη φθορά. Η καλλιέργεια των αμπελιών και η ανάπτυξη της τέχνης της γούνας είναι τα πεδία που τώρα δέχονται την κύρια προτίμηση των Σιατιστινών .