Το πρώτο, λοιπόν, όνομα της πόλης μας ήταν Καλύβια, γιατί τα καλύβια ήταν το χαρακτηριστικό της. Όταν  δημιουργείται  ο  οικισμός, είναι οικισμός ποιμένων που κατοικούν σε καλύβια. Με αυτό το όνομα αναφέρεται στα αρχεία της Μονής Ζαβέρδας (Ζάμπουρντα).

Το δεύτερο τοπωνύμιο για τη Σιάτιστα είναι το τουρκικό όνομα  Armud- Koy(= Αρμούτ - Κιόι = Αχλαδότοπος) και το συναντούμε στα τέλη του 16ου αιώνα στα βιβλία της πρώτης τουρκικής απογραφής πληθυσμού. Δεν είναι εύκολο να διαπιστώσουμε μέχρι πότε  χρησιμοποιήθηκε αυτό το τοπωνύμιο και από ποιους. Είναι πολύ πιθανό ότι  οι Έλληνες δεν το χρησιμοποίησαν καθόλου, γι’ αυτό και γρήγορα ξεχάστηκε  και αντί γι’ αυτό  χρησιμοποιούσαν  το Σιάτιστα  και Φλωροχώρι.

Και  η ιστορία μας λέει πως πράγματι  την περίοδο αυτή  και η σύσταση του πληθυσμού της έχει μεταβληθεί, αφού πολλοί Έλληνες και από διάφορα μέρη της χώρας βρήκαν καταφύγιο στην  ορεινή και άγονη Σιάτιστα,  και  πως γρήγορα  οι Σιατιστινοί ασχολήθηκαν με το  εμπόριο, ταξίδεψαν κι εγκαταστάθηκαν  σε πόλεις της  Ευρώπης και ίδρυσαν  εκεί εμπορικούς οίκους αξιόλογους. Έτσι από το τέλος του 16 αι. ως τα μέσα του 19ου  η Σιάτιστα είναι η πόλη του πλούτου. Ο πλούτος είναι το διακριτικό της γνώρισμα και έτσι μπορεί να δικαιολογηθεί  το τοπωνύμιο Φλωροχώρι.  Για την ίδια περίοδο (17ο αι.) αναφέρεται ότι είναι σε χρήση και το τοπωνύμιο Σιάτιστα. Και είναι πολύ πιθανό  το κύριο τοπωνύμιο να είναι το Σιάτιστα και παρωνύμιο το Φλωροχώρι ή να εκφράζουν και τα δυο το ίδιο χαρακτηριστικό γνώρισμα της πόλης και  να προηγήθηκε  -ως τοπωνύμιο-   το Φλωροχώρι και να ακολούθησε  το  Σιάτιστα.