Λίγο πιο πάνω από το λευκό (σύμβολο της αγνότητας) δέντρο μας, εκεί στην αίθουσα της Α΄ τάξης, στον ουρανό μας, βρίσκονται τα όνειρά μας. Πουπουλένια.

Τέτοια όνειρα δικαιούμαστε. Όνειρα με φωνή… α, β, γ, δ…

Κι αν για μας τους μεγάλους φαντάζουν ουτοπίες, είναι για τα παιδιά ο κόσμος τους όλος. Ας μην τους τα στερήσουμε.

«Κάνε τις ρίζες σου πιο δυνατές»

Ο δάσκαλος της τάξης